سایت آوای وزمتر

اْشْتْه آوَیْنَه کو

به : [...] جمشید شمسی پورخشتاونی

کم تریجَه کاردَه کو

                   تارْسنی مْن

از

کرچَه کیله «آلیاژیمه»

ای پَلَه «مفرغ» و

                  ای پله سْنگ!

ای پله چْت و

                ای پله ...

از اْمْ زمونه صبرو ساکیتی خْردَنیمَه

بیدونْه گْرْدال

       اَ دوره یخ دَوَسْتَه جائون را

                                    کْرا شُوم

از اْشْتْه آوَیْنه کو دَتاویستَیْ مَه

                             اْمْ ظلماتی پْش و کْلْمی کا

اْمْ زْرَخْ گِتَه زمستونی سردو سوجی کو

از کوتْمی اِسْتیمَه

             یخ ژَنده دْلون وَشتَنی را

کْه اْمْ آدَمون سینه کا

            غمگینه ساکیتی کو

                                   دَمَنْدَیْ نَه

تْه چْمْه چِمون بَرْسیرَه

                       اْمْ تالشه دیاری کو!

ترجمه:

در آینه ی تو

از کدامین خنجر آبدیده

                         می هراسانی ام

من ،

آلیاژی از صلابتم

نیمی مفرغ و

              نیمی سنگ!

نیمی صخره و

                 نیمی ...

فرزند صبر و سکوت زمانه ام

بی سورتمه

           بسوی یخ زارهای بی انتها

                                      آغازیده ام!

من در آینه ی تو متبلورم

                       در انحنای تاریکی

در هجوم سردوسوزناک زمستان خشم

من آلاچیقی ام ،

              برای تپش قلب های یخی!

که در سینه های خلق

                    در سکوتی حُزن آور

                                               راکدند

تو سوشه های دیدگانم

                        در دیار تالشی ام !